ya en başta ya en sonda

geldim, durdum ve dedim ki: ben neden geldim ve durdum? kimi zaman durmak iyi gelirdi, sonra sıkılırdım ama iyi gelirdi işte.

- sabah güneşinden gün batana kadar, oturduğu bankta gemileri izleyen bir adamın hikayesini anımsadım sonra... Yanlış hatırlamıyorsam eğer; körfezde... Öylesine vakit geçirmenin, tamam hatta, aylaklık yapmanın iyiliğini anlatan bir hikayeydi... 200 millik bir aylaklıktı bahsi geçen.

... sonra, nick'ler alırız kendimize. 'katiyetle muğlak', mesela. benim kendime uygun gördüğüm bu. Aman, aman n'olur gereksiz açıklamalar yapmam gerekmesin.

- tavana gözlerini dikip de uykuyu bekleyen adamın hikayesini de düşündüm. Onun tembel olduğunu düşünenleri aptal buluyordu bu adam. Pencerenin önünde oturup sokağa bakması bile, dünyada olup bitenler hakkında bir fikri olmasına yeterliydi, geri kalan zamandaysa uyumaktan daha iyi ne olabilirdi ki zaten...

... sonra, yazdığı her kelimeden para kazanan; kirayı, faturaları ne bileyim işte rutin giderleri ödeyen, bıkmadan usanmadan yazan ama yazarken ne dediği hakkında tek bir fikri bile olmayan biri, daha fazla neden yazmak isterdi ki?

fikrim yok. alışmaya çalışıyorum tekrar. aman ne iyi...