The Blue Nile

Jason'dan bahsetmişken onun da çok sevdiği ve listesine aldığı İskoçyalı bir grup The Blue Nile ve tarihçesi 80lerin başına dayanıyor. Müzikleri için de 80leri kavurup savurduğunu söylersek hata etmeyiz umarım. Özellikle klavyeler, synthesizer vs kullanımı bu fikri fazlasıyla destekliyor. Grubun ilginç bir hikayesi de albüm aralarında yılların geçiyor olması. Toplamda 4 albümleri var: 1984'te yayınlanan A Walk Across the Rooftops, güzelliğinde herkesin hemfikir olduğu 1989 tarihli Hats, 1996 tarihli Peace at Last ve 2004'te yayınlanan High. Bu grubu sevmek için yine o dönemin daha "elit" kalmış benzer gruplarını seviyor olmak yeterli olabilir. Başka nedenler de bulabiliriz sevmek yada sevmemek için. Mesela Scott Walker'dan etkilenmişler desem Emre'de merak uyandırabilir fakat Bryan Ferry de benzetiliyor desem Emre şöyle bir kaşlarını çatar eminim. Kıvanç zaten seviyordur, sadece Bob Dylan kitabı yazan bir kişi değil, müzik zevki su götürmez zaten. Güneş belki sözlerini sevebilir, müziği konusunda birşey diyemeyeceğim. Baran da belki sever gibi duruyor ve fakat doktor konusunda biraz şüphelerim var. Handan ve 7 kızkardeşler de severler eminim. Ama Murat bırak şu gay müziğini diye elinin tersiyle geri iterken Everything But the Girl'e benzetiyorlar ama diyerek Rüzgar'ı tavlıyabilirim. Selin dinlerse sevecektir de Doruk yeter artık kapat şu müziği de yemek yiyelim diyebilir. Tuncay, zaten sever de, ona da Soft Cell, David Sylvian demek yeterli olacaktır. Paul Buchanan'a şapkamızın ucunu tutup hafifçe eğerek selam ediyoruz ve diğer projelerinde de başarılarının devamını diliyoruz.

[Blue Nile - Tinseltown in the rain ]

Link isteyenler için de buyursunlar adresimiz: http://hypem.com/artist/blue+nile


Çok yazıp da grup hakkında bilgiyi de grubun sadece kendisinin verdiği bir yazı oldu, artık siz de kusura bakmayacaksınız.
.
.
.